Αρ. πρωτ.: ΔΝΥ Δ 1098866 ΕΞ - 03/07/2012 - Ασκηση του ενδίκου μέσου της εφέσεως

ΘΕΜΑ: Ασκηση του ενδίκου μέσου της εφέσεως επί ανέκκλητων αποφάσεων των Διοικητικών Δικαστηρίων

Κατόπιν σχετικών ερωτημάτων που υπεβλήθησαν, τόσο στην Υπηρεσία μας όσο και στο Ειδικό Γραφείο Νομικού Συμβούλου Φορολογίας, σχετικά με τη δυνατότητα του Δημοσίου να εφεσιβάλλει δικαστικές αποφάσεις σε βάρος του, επί διαφορών που το αντικείμενο τους δεν υπερβαίνει το ποσόν των 5.000 €, και επειδή παρατηρήθηκε, να ασκείται απαραδέκτως έφεση κατά ανέκκλητων αποφάσεων, με αποτέλεσμα εκ του λόγου αυτού να καθίσταται απαράδεκτο και το ένδικο μέσο της αναίρεσης, διευκρινίζουμε τα εξής:
 
1. Σύμφωνα με την παρ. 2 του αρθ. 92 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας ως αυτή ισχύει, ορίζεται το όριο του εκκλητού των πρωτόδικων αποφάσεων των διοικητικών δικαστηρίων και συγκεκριμένα: «Δεν υπόκεινται σε έφεση αποφάσεις που αφορούν σε χρηματικές διαφορές, αν το αντικείμενο τους δεν υπερβαίνει το ποσό των πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ.
 
2. Περαιτέρω, με την παρ. 3 του ιδίου άρθρου ορίζεται, ότι: 
«Ειδικώς, στις χρηματικού περιεχομένου φορολογικές εν γένει διαφορές, όταν από το νόμο προβλέπεται η από μέρους του φορολογουμένου υποβολή δήλωσης πριν από την έκδοση της σχετικής πράξης, ως αντικείμενο της διαφοράς θεωρείται, για μεν τη Διοίκηση η διαφορά του κύριου φόρου που προκύπτει ανάμεσα σε εκείνον που ορίστηκε με την πράξη και σε αυτόν που καθορίστηκε με την Απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, για δε τον φορολογούμενο η διαφορά του κύριου φόρου που προκύπτει ανάμεσα σε εκείνον που αντιστοιχεί στη δήλωση και σε αυτόν που καθορίστηκε με την Απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου»
 
3. Ακολούθως, με την παρ. 4 του ιδίου ως άνω άρθρου ορίζονται ρητά οι εξαιρέσεις του ως άνω άρθρου και συγκεκριμένα ότι η άσκηση έφεσης επιτρέπεται: 
«α) για έλλειψη δικαιοδοσίας ή αρμοδιότητας του δικαστηρίου που εξέδωσε την απόφαση, ή β) για μη νόμιμη συγκρότηση ή σύνθεση του, ή γ) αν η διαφορά έχει ως αντικείμενο περιοδική παροχή, δ) αν πρόκειται για φορολογική διαφορά με αντικείμενο την αναγνώριση ζημίας, η οποία δεν καλύπτεται με συμψηφισμό του συνολικού εισοδήματος που προσδιορίστηκε με την πρωτόδικη απόφαση, αλλά είναι εκπεστέα, σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις, από το φορολογητέο εισόδημα επόμενων οικονομικά ετών, εφόσον το ποσό της εκπεστέας κατά τον τρόπο αυτόν ζημίας υπερβαίνει το ποσό των δεκαπέντε χιλιάδων ευρώ ε) αν πρόκειται για την επιβολή προστίμων για παράβαση διατάξεων του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, εφόσον προβάλλεται από τον διάδικο και προκύπτει, κατά τρόπο συγκεκριμένο, ότι η επίλυση της διαφοράς έχει για αυτόν ευρύτερες οικονομικές επιπτώσεις».
 
4. Εν όψει των ανωτέρω θα πρέπει να έχετε υπόψη σας τα κάτωθι:
 
α) Σε περίπτωση εκδόσεως πρωτόδικης αποφάσεως σε βάρος του Δημοσίου με χρηματικό αντικείμενο (φορολογική διαφορά) μέχρι 5.000 ευρώ, πρέπει να εξετάζεται κατά πρώτον, αν αυτή εμπίπτει στις εξαιρέσεις της παρ. 4 του αρθ. 92 ΚΔΔ, οπότε και επιτρέπεται να ασκηθεί έφεση.
 
β) Η παρερμηνεία για τις υπηρεσίες μας δημιουργείται από την ανωτέρω εξαίρεση της περ. γ' της παρ. 4 του αρθ. 92 ΚΔΔ, καθώς, σύμφωνα με την προαναφερθείσα παρ. 3 του ιδίου άρθρου, ως αντικείμενο της διαφοράς θεωρείται, για τη Διοίκηση η διαφορά του κύριου φόρου που προκύπτει ανάμεσα σε εκείνον που ορίστηκε με την πράξη και σε αυτόν που καθορίστηκε με την Απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου. Κατά συνέπεια το ποσό βάσει του οποίου κρίνεται το εκκλητό η όχι της απόφασης αφορά επιβολή φόρου σε περιοδική παροχή (π.χ ειδική αποζημίωση ή επίδομα κάθε φύσεως) και δεν κρίνεται αυτή καθεαυτή η υποχρέωση καταβολής ή μη της περιοδικής παροχής, γεγονός για το οποίο θα μπορούσε να ασκηθεί έφεση και κάτω των 5000 € (αλλά τέτοιες περιπτώσεις δεν αφορούν την φορολογική αρχή). Ως εκ τούτου και για τον φόρο επί περιοδικών παροχών σε περίπτωση που η διαφορά αυτή δεν υπερβαίνει τις 5000 ευρώ δεν επιτρέπεται η άσκηση έφεσης, καθόσον ο αντιστοιχών στην περιοδική παροχή φόρος δεν ταυτίζεται με αυτήν
 
5. Σε τέτοιες περιπτώσεις (ανέκκλητης πρωτόδικης απόφασης σε βάρος του Δημοσίου) θα πρέπει να διαβιβάζεται εμπρόθεσμα στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους για την άσκηση αναιρέσεως, σύμφωνα με τις διατάξεις των αρθ. 2 και 12 του του Ν.3900/2010, όπως ισχύουν.
 
 
Ακριβές Αντίγραφο
Η Προϊσταμένη της Γραμματείας
 
Η Προϊσταμένη της Δ/νσης
Ψυχογιοπούλου Γεωργία